quarta-feira, 19 de setembro de 2007

008 – 1º Fuoro de Infainç – 1220 (júlio)


[Testo publicado por Isabel Alfonso Anton, La Colonización Cisterciense en la Meseta del Duero. El Dominio de Moreruela (siglos XII-XIV), ed. Instituto de Estúdios Zamoranos “Florian de Ocampo” (C.S.I.C.), Zamora, 1986, pp. 385-386. Tamien salido an Justiniano Rodríguez Fernández, Los Fueros Locales de la Provincia de Zamora, ed. Junta de Castilla y Leon, 1990, pp. 327-328.]



(Christus). In Christi nomine amen. Hec est carta perpetuitatis et perpetue firmitudinis, quam ego Pelagius dictus abbatis de Morerola et conventus eiusdem domus facimus et statuimus cum hominibus et vassallis nostris que sunt et morantur in villa nostra quae dicitur Fanez et est in terra illa quae dicitur Miranda. Cum presentibus qui ibi modo iam sunt et morant et futuris qui venturi sunt it ibidem moraturi, facimus et statuimus tali pactum et tali forum eis damus et concedimus ut si quis ex eis homicidium fecerit, pectet nobis X mr. et componat cum inimicis suis prout melius potuerit. Si quis vero cun cultello vel cum alia arma qualiscumque fuerit vicinum suum percusserit, si sanguis ex eo qui percutitur exierit pectet nobis I mr. pro in prima. Si vero sanguis non exierit et vestimenta dirrupta fuerint similiter I mr. nobis pectabit. Si iudices habuerint, tercia pars tocius calumpnie erit de fratribus et alia tercia illius qui conqueritur et alia iudicibus itur. Omnis homo illius ville quicumque in bandum exierit vel venerit I mr. pectet, due partis fratribus dentur et tercia iudicibus. Mulier vidua quae ante annum nupserit dabit nobis I mr. et nubat quandocumque voluerit. Si quis in vita sua hereditatem suam relinquerit et in alio loco (vel) in alia villa morari voluerit vel vassalus alterius hominis vel alicuius militis fieri voluerit, non habeat potestatem vendendi hereditatem suam nisi prius fratribus dixerit ut emat eam. Si fratres noluerint vel no potuerint eam comparare tunc homo ille vendat tali homini qui forum totum fratribus faciat et eat in pace. Hanc legem et hunc forum habeant filii et filie quando pater et mater ab hoc seculo migraverint. Ita ut sint semper nostri vassalli quandiu ibi habitaverint id est in hereditate nostra. De algaravitate vero dicimus quod quicumque homo vel mulier sine filio vel filia vel sine pariente obierit fratres de Morerola accipiant et habeant omnia bona sua mobilia et immobilia. De manaria similiter dicimus quod si sine filiis et filiabus mortuus fuerit fratres habeant et recipiant terciam partem omnium quae habet, mobilium et immobilium, et alia tercia pars detur ecclesie propter opus ipsius ecclesie. De rouso filiorum vel filiarum dicimus quod quicumque per rausum levaverit filiam vicini sui vel vicine sue, pectet nobis I mr. et componat cum parentibus illius mulieris quae passa est iniuriam. De vineis quoque dicimus quod quicumque voluerit plantare vineam et facere in hereditatem nostram, meditatem habeant fratres de Morerola et aliam medietatem ille qui plantaverit. De decimis dicimus quod omnes decime fratribus dentur, tam de laboribus quam de peccoribus omnibus et de illis quecumque creaverint et habuerint.De foris quos nobis debent facere dicimus quod in festo Sancti Michaelis quod est in mense septembris omnes nostri vassalli ville que dicitur Fanez debent et tenentur nobis persolvere per singulos annos III sl. et unam octavam ordei. De omnibus illius qui non sunt heredes placuit nobis et ipsis quod pesolvant fratribus XVIII dr. per singulos anos in festivitate Sancti Michaelis. De geris et de carreris quando fuerint requisiti tenentur nobis obedire et facere que eis mandaverimus. Statuimus et dicimus quod totum concilium serviat regi et principi quicumque fuerit in villa nostra in comederia. Et abbati de Morerola quociens ad nos venerit cum pane et vino, lacte et butiro et ceteris aliis que apud nos fue/rint. Mandamus etiam et firmiter concedimus quod si aliquis homo vel mulier voluerit se sepelire in monasterio nostro in morte sua dent nobis fratribus de Morerola terciam partem de omnibus quecumque habuerit, tam mobilius quam inmobilius, quod si contigerit ut non querat se sepelire in monasterio nostro, id est in Morerola, et se voluerit sepelire in Fanez, dent nobis mediam terciam. Facta carta sub era M.CC.L.VII mense iulio. Regnante rege Aldefonso in Legione et in Gallecia, Asturiis et Stremadura. testes huius res: dompnus Pelagius abbas de Morerola et totus conventus et totum concilium de Fanex.


[An mirandés (traduçon de Amadeu Ferreira):
(Cristo). An nome de Crsito amen. Esta ye ua carta para siempre i de perpeta certeza, que you Pelágio cumo abade de Moreiruola i la casa de sou cumbento fazemos i stablecemos culs homes i nuossos baçalos que stan i móran na nuossa vila que se chama Infainç i queda na tierra que se chama Miranda. Culs presentes que ende yá stan i móran i ls feturos que han de benir i tamien seran moradores, fazemos i stablecemos este trato i este fuoro le damos i cuncedemos para que se algun deilhes houmicídio praticar, mos pague X mr. [marabedis] i resuolba culs sous einemigos cumo melhor podir. Mas alguien cun faca ou qualquiera outra arma que fur ferir l sou bezino, se salir sangre de l que fui ferido pague-mos I mr. [marabedi] lhougo. Mas se nun salir sangre i las bestimientas tubíren sido rasgadas pagará-mos a nós na mesma I mr. Se tubíren juízes, la tércia parte de toda la multa será de ls frailes i la outra tércia de l que se queixar i la outra eirá pa ls juizes. Todo l home daqueilha bila i quien an quadrilha salir ou antrar pague I mr., dues partes déian-se-le als frailes i la terceira als juízes. Mulhier biúda que antes dun anho se casar dará-mos I mr. i case-se quando quejir. Se alguien an bida deixar la sue ardança i noutro lhugar ou noutra bila quejir morar ou quejir fazer-se baçalo de outro home ou de algun melitar, nun tenga l poder de bender la sue ardança a nun ser que antes le tenga dezido als frailes que se la cómpren. Se ls frailes nun la quejíren ou nun la podíren cumprar anton esse home benda a un home que faga todo l fuoro als frailes i baia-se an paç. Esta lei i este fuoro téngan ls filhos i filhas quando pai i mai se fúren deste mundo. De modo que séian siempre nuossos baçalos anquanto ende moráren quier dezir na nuossa ardança. De algaravitate dezimos que qualquiera home ou mulhier que se morrir sien filho ou filha ou sien pariente ls frailes de Moreiruola recíban i téngan todos ls sous bienes mobles i eimobles. De la manaria tamien dezimos que se sien filhos i filhas se morrir ls frailes téngan i recíban la tércia parte de todo l que ten, moble i eimoble, i outra tércia parte deia-se a l’eigreija por bias de la obra de la própia eigreija. De rouso de ls filhos e filhas dezimos que quienquiera que por rauso lhebar la filha de sou bezino ou sue bezina, pague-mos I mr. i cumponga-se culs parientes daqueilha mulhier que sufriu l’anjúria. De las binhas tamien dezimos que quien quejir poner binha i fazer na nuossa ardança, la metade la téngan ls frailes de Moreiruola i la outra metade l que la puso. De las décimas dezimos que todos déian la décima als frailes, tanto de trabalhos cumo de todos ls ganados i de ls que criáren i tubíren. De ls fuoros que mos dében de fazer dezimos que na fiesta de San Miguel que ye l més de setembre todos ls nuossos baçalos de la bila que le cháman Infainç dében i stan oubrigados a pagar-mos por cada anho III sl. [soldos] i ua outaba ordei. De todos ls que nun son ardeiros agradou-mos a nós i als própios que antréguen als frailes XVIII dr. [denheiros] por cada anho na fiesta de San Miguel. De geiras i de carretos quando fúren pedidos quédan oubrigados a oubedecer-mos i a fazer l que le mandarmos. Dezimos i stablecemos que todo l cunceilho sirba al rei i al príncepe quienquiera que fur na nuossa bila an comedorie. I al abade de Moreiruola todas las bezes que benir a nós cun pan i bino, cun lheite i cun manteiga i las restantes outras cousas que acá houbir. Mandamos tamien i firmemente cuncedemos que se algun home ou mulhier se quejir anterrar ne l nuosso mosteiro na sue muorte déian-mos a nós frailes de Moreiruola la tércia parte de todo l que tubíren, tanto de mobles cumo de eimobles, que se acauso nun se qujíren anterrar ne l nuosso mosteiro, quier dezir an Moreiruola, i se quejíren anterrar an Infainç, déian-mos meio tércio. Carta feita na era de M.CC.L.VII no més de Júlio. Reinando l rei Fonso an Lhion i an Galízia, an Stúrias i an Stremadura. teçtemunhas deste feito: don Pelágio abade de Moreiruola i todo l cumbento i todo l cunceilho de Infainç.]